epitheton (het)

betekenis

kenmerkende omschrijving

uitspraak

[ee-pie-tee-ton] of [ee-pie-tuh-ton]

citaat

"Hoewel hij zijn leven lang PvdA bleef stemmen, gold hij in het overzichtelijke opinieklimaat van destijds als 'reactionair' – het ergste epitheton dat links toen in huis had. Ik viel als een blok voor zijn glasheldere logica."
Bron: Links maakt het je niet makkelijk om links te zijn (Elma Drayer, Vrij Nederland, 19 februari 2015)

woordfeit

Een epitheton is een kenmerkende kwalificatie van iets of iemand, of een 'versierende' omschrijving. Ze kwamen al geregeld voor bij klassieke (Griekse en Romeinse) schrijvers: die gebruikten bij namen van helden en goden vaak zo'n versierende toevoeging (klassieke aanduiding: epitheton ornans) als vaste aanduiding. Zo sprak Homerus vrijwel standaard van (onder meer) 'de listige Odysseus' en 'de koe-ogige Hera'.
Epitheton is Grieks voor 'het toegevoegde, het bijgevoegde': het komt van epitithenai 'plaatsen op, voegen bij', een samenstelling van epi 'op' en tithenai 'plaatsen, zetten'.