eclatant

betekenis

schitterend, opzienbarend

uitspraak

[ee-kla-tant]

citaat

"En zo zien we hier een potentieel eclatant technologisch succes – en dan nog wel van Google – maar zonder maatschappelijk draagvlak. Een van de grootste trends is dus niet wat mogelijk is, maar wat de reactie daarop is."
Bron: Tech kansloos als het niet wordt gedragen (Robeco, RTL Z, 17 april 2014)

woordfeit

Het woord eclatant is zo'n drie eeuwen geleden vanuit het Frans in het Nederlands terechtgekomen. De oudere, Middelfranse vorm esclatant (aangetroffen in de vijftiende eeuw) betekende ook al 'schitterend, opzienbarend'.
E(s)clatant is een vorm van het werkwoord éclater 'tot uitbarsting komen, duidelijk blijken'. De verdere herkomst is niet helemaal duidelijk, maar er is waarschijnlijk een verband met het Oudfranse esclater 'tot splinters slaan, luid breken'. Dat zou dan via het Provençaalse esclat 'lawaai' en/of asclat 'houtsplinter' zijn ontleend aan het Latijnse assula voor 'splinter'.