deviant

betekenis

afwijkend

uitspraak

[dee-vie-jant]

citaat

"Het is de logica zelve dat onvolkomen onderzoeken later niet tot voldragen vonnissen kunnen leiden, vermits de bodemrechter onvoldoende weet waar de oorzaak van het deviante gedrag ligt."
Bron: Een collectieve biecht van justitie (Van Steenbrugge, Deredactie.be, 25 maart 2014)

woordfeit

Deviant is ontleend aan het Frans. Déviant is het tegenwoordig deelwoord van het werkwoord dévier, dat 'van de weg afwijken' betekent. Het gaat terug op het Latijnse deviare, waarin de- 'van' en via 'weg' te herkennen zijn.
Deviant komt vaak voor in combinatie met gedrag: deviant gedrag is 'gedrag dat afwijkt van de norm'. Daarnaast kan deviant een zelfstandig naamwoord zijn. Het betekent dan ofwel 'de afwijking, de afwijkende vorm' ofwel 'iemand die afwijkend gedrag vertoont'.