|
donderdag 3 september 2009 |
COGNAAT
UIT:
De spellingshervorming van Marchant in 1934
(/Geschiedenis Nieuws, 2 september 2009)
CONTEXT:
De spelling-Marchant hield onder meer in dat de sinds de periode van het Middelnederlands uit de gesproken taal verdwenen palatalo-alveolaire klank aan het eind van veel woorden op -s verdween (bijv. in visch en mensch; verg. COGNATEN als het Duitse Fisch en het Engelse fish).
BETEKENIS:
woord van gelijke afstamming
UITSPRAAK:
[kog-naat]
WOORDFEIT:
Cognaat is een taalkundige term die in de etymologie woordverwantschap aanduidt: twee woorden uit verschillende talen gaan op één en hetzelfde woord in een oudere taal terug. Zo zijn de woorden voor 'twee' in veel Indo-Europese talen (two, dos, due, dwa) cognaten: ze komen allemaal van één oervorm. Het woord cognaat betekent ook 'bloedverwant'; het komt van het Latijnse cognatus '(door geboorte) verwant', dat bestaat uit com- 'samen' en (g)natus 'geboren'.
Een palatalo-alveolaire klank is overigens een klank die gemaakt wordt door de tong bijna tegen het harde verhemelte (palatum) en de rand achter de voortanden (alveolus: tandkas) te houden, zoals de Duitse sch en de Engelse sh.
|
|
|
