burlen

betekenis

brullen, specifiek het loeien van herten

uitspraak

[bur-luhn]

citaat

"Tijdens de bronst van de edelherten proberen de herten tegenstanders en hindes te imponeren met hun geburl."
Bron: NK Burlen (De Telegraaf, 18 augustus 2014)

woordfeit

Burlen is (evenals de Zuid-Nederlandse variant beurelen) het loeien van mannetjesherten die op zoek zijn naar een hinde om mee te paren. Het geluid houdt het midden tussen loeien en brullen.
Dat burlen zo op brullen lijkt, is waarschijnlijk geen toeval. Beide werkwoorden zijn klanknabootsingen. Mogelijk is burlen zelfs ontstaan uit brullen, waarbij de r in het woord naar achteren is verschoven. Een andere mogelijkheid is dat burlen verwant is met een Middelnederlands woord bullen 'tieren, razen', dat weer met het Duitse bellen 'blaffen, bulderen' samenhangt. Dan is de r er later bij gekomen.