acclamatie (de)

betekenis

(hier:) algemene instemming

uitspraak

[a-kla-ma-(t)sie]

citaat

"De oud-wethouder van Maastricht werd op een ledenvergadering in Maasbracht per acclamatie gekozen."
Bron: Jacques Costongs nieuwe voorzitter van PvdA-Limburg (Jean van Hoof, 1limburg, 30 mei 2015)

woordfeit

Een acclamatie is allereerst een gesproken of gezongen betuiging van bijval: de acclamatie onderstreept het belang van het voorgaande. Zo is 'amen' ('dat is zo') als afsluiting van een gebed een acclamatie, een bevestiging van het voorgaande. Hetzelfde geldt voor het 'Leve de koning!' na het voorlezen van de Troonrede.
Bij acclamatie aannemen/verkiezen betekent specifiek 'met algemene goedkeuring, zonder hoofdelijke stemming aannemen/verkiezen'. Vaak wordt er geapplaudisseerd als teken van instemming.
Acclamatie komt van het Latijnse werkwoord acclamare, dat 'toeschreeuwen', 'uitjouwen' of 'toejuichen' kon betekenen. Het is opgebouwd uit ad- 'naar ... toe' en clamare 'schreeuwen, uitroepen'.