Het begon met wat tekeningen
Waarom zijn er zo veel verschillende schriften?
Hoe kan het eigenlijk dat er zo ontzettend veel schriften in de wereld zijn? En waar komt dat van ons vandaan?
Ooit was taal alleen maar klank en gebaar. Totdat onze verre voorouders ook graag wilden vastleggen wat ze hoorden, zeiden en zagen. Het resultaat: ons schrift. Of beter: onze schriften – cyrillisch, Arabisch, Chinees en Latijns schrift, om er maar een paar te noemen.
Waarom al die schriften? Wat zeggen ze over de talen en hun gebruikers? Hoe zet je het ene schrift om in het andere? En hoe zit het met handschriften – vroeger en nu?
Een heel themanummer lang gaan we erop in: de verhouding tussen taal en schrift.
Hoe kan het eigenlijk dat er zo ontzettend veel schriften in de wereld zijn? En waar komt dat van ons vandaan?
Russen hanteren hun cyrillische alfabet, en wij het Latijnse. waarom? En waarom gebruikt het Perzisch niet het Latijnse schrift, maar het Arabische? Is het koppigheid? Politiek? Of iets anders?
Als je muziek zoekt van de Russische componist Sjostakovitsj, kan de twijfel toeslaan: hoe schrijf je die naam? Aan een hulpmiddel voor zo’n prangende vraag wordt momenteel gewerkt.
Leren schrijven met pen en papier is niet meer zo belangrijk nu we toch alles intikken op schermen en toetsenborden. Toch? Deskundigen denken daar heel anders over.
Wat doe je met een oude handgeschreven tekst? Nogal logisch, die léés je. Maar je kunt ook op een andere manier veel leren over de tijd waarin die tekst geschreven werd: door niet te lézen, maar te kíjken.
Het was voor boekontwerper Joost Grootens een droom van een opdracht: de vijftiende uitgave van de grote Van Dale een compleet ander uiterlijk geven. Hoe pakte hij het aan?
Veel taalliefhebbers vinden het vreselijk hoe vormgevers op verpakkingen, boeken en affiches woorden zomaar uit elkaar rijten. Waarom doen ze dat?