“Daar loopt die.” Mensen die zich noch man noch vrouw voelen, gebruiken voor zichzelf liever het woordje die dan hij of zij, blijkt uit een inventarisatie van het Transgender Netwerk van een paar jaar geleden. (Zie een artikel over dit en meer op OneWorld.)
Hoe ervaar jij dit?
Ben je zelf non-binair? Dan horen we extra graag je mening!
Reacties Er zijn 46 reacties
Marc
Heb hier helemaal niks mee, doe er ook niet aan mee
André De Coene
Ik weiger mee te doen aan die flauwekul. Je bent een man of een vrouw, en daar verwijs je naar met, respectievelijk, hij of zij. Zo simpel is dat!
Ursula
Komt neer op het weglaten van man/vrouw uit de zin. Daar loopt die man. Daar loopt die vrouw. Daar loopt die.
Het gaat dan eigenlijk klinken als de spreektaal van “daar loopt hij” (daar loopt-ie).
Als de betreffende mensen daar geen probleem mee hebben, heb ik daar ook geen probleem mee…
Ron de Leeuw
Ik krijg de kriebels van deze taalpolitiek en de evidente zucht om aandacht van sommigen. In het Engelse taalgebied heeft het al meermaals gezorgd voor heftige discussies.
Ik ben geenszins van plan om mijzelf in allerlei vreemde taalconstructies te wringen om zo te kunnen voldoen aan de wensen van de non-binairen.
Er zal één algemeen non-binair persoonlijk voornaamwoord moeten komen met een subject- en objectvorm.
Mensen die menen hun eigen voornaamwoord te moeten bedenken en dat aan anderen op willen leggen moeten bedenken dat het onpraktisch is om meerdere afwijkende voornaamwoorden te moeten onthouden en dat mensen dat dus ook niet gaan doen.
Tevens weiger ik pertinent om willens en wetens grammaticaal incorrecte constructies te gebruiken om zo te voldoen aan de wensen van één klein groepje mensen.
Patrick
Ik vind het in elk geval stukken beter dan het klakkeloos letterlijk uit het Engels vertaalde hen/hun. They en their kán enkelvoud zijn in het Engels, hen/hun in het Nederlands niet.
Olax
Ik vind ‘die’ verwarrend, omdat het ook wat anders kan betekenen. Graag had ik gezien dat de “standaard” anders geworden zou zijn; als we dan toch een plastische nieuwe term (voor een oud fenomeen) verzinnen, waarom dan een bestaand woord gebruiken?
Maar soit, dit is wat de norm lijkt te zijn, dus ik schik me. Het is tenslotte niet míjn naamwoord - waarom zou ik er wat over te zeggen hebben.